Inteligencja emocjonalna to
zbiór różnych zdolności, które mogą odnosić się do tego jak rozpoznajemy
uczucia własne lub innych, w jaki sposób motywujemy się i kierujemy naszymi
emocjami, czy tworzymy bardziej lub mniej istotne więzi międzyludzkie. Zatem
wpływa na to, w jaki sposób panujemy na własnymi uczuciami i czy uda się nam to
wykorzystać by osiągnąć zamierzone przez nas cele.
Inteligencja
emocjonalna według Golemana ma pięć wymiarów:
1. Rozumienie
własnych emocji (np. ich monitorowanie czy rozpoznawanie);
2. Zarządzanie emocjami (np. reakcja
adekwatna do sytuacji);
3. Samomotywacja (np. tłumienie impulsywności
czy ustalaniu celowości swoich działań);
4. Rozpoznawanie emocji innych osób (np.
empatia);
5. Relacje międzyludzkie (ich tworzenie i
utrzymywanie)
W swojej książce na temat mózgu i inteligencji emocjonalnej Daniel
Goleman w sposób przystępny i jasny pokazuje jak nasze procesy umysłowe
wpływają na rozwój tej dość istotnej zdolności.
Nasz umysł ulega przekształceniom całe nasze życie pod wpływem nowo
nabywanych doświadczeń (neuroplastyczność). Gdy uczymy się czegoś nowego
w naszym mózgu tworzą się nowe połączenia i w zależności czy wykonujemy daną
czynność często bądź rzadko umacniają się bądź słabną. Jednak, gdy chcemy
pozbyć się jakichś złych nawyków może to być dla nas dość skomplikowane ze
względu na istniejące połączenia i ich siłę. Zatem, w jaki sposób
możemy wpływać na rozwój naszej inteligencji emocjonalnej?
Przede wszystkim przez zaangażowanie. Motywacja jest tutaj
kluczem do sukcesu niezależnie od tego, czy jesteś trenerem czy osobą
trenowaną. Aby osiągnąć postawione sobie cele każdy z nas musi chcieć dokonać
pewnych zmian. Dlatego, warto jest uzyskać informację zwrotną odnośnie
konkretnych kompetencji związanych z inteligencją emocjonalną poprzez wykonanie
konkretnego testu albo podpytanie najbliższego otoczenia o opinie. Czyli,
krótko mówiąc aktywnie angażując się w zmianę.
Następny krok to zastosowanie nabytej wiedzy w praktyce. Przede
wszystkim nie starajmy się nauczyć zbyt wielu rzeczy na raz. Określmy swój cel
i zdefiniujmy go na poziomie konkretnego zachowania. Starajmy się podchodzić do
danych kompetencji praktycznie. Przykładem może być tu tendencja niektórych z
nas do robienia wielu rzeczy na raz (tzw. multitasking) ignorując przy tym
naszych ewentualnych rozmówców. Co może z kolei mieć negatywny wpływ na nasze
relacje z otoczeniem (kompetencja: utrzymywanie relacji międzyludzkich). Aby
usprawnić powyższą kompetencję wystarczy, że podejdziemy do danego zachowania w
sposób świadomy i postaramy się je wyeliminować/zmienić. W tym przypadku
wystarczy abyśmy po prostu wyłączyli laptopa, komórkę, czy inne urządzanie i
skupili swoją uwagę na osobie z nami rozmawiającą i powtarzali ten odruch za
każdym razem gdy powyższa sytuacja zaistnieje. Ponadto, możemy nasze
kompetencje wchodzące w skład inteligencji emocjonalnej ćwiczyć również na
poziomie wyobrażeniowym – czyli przeprowadzać pożądane przez nas zachowanie w
myślach, co przyczyni się do umacniania nowych połączeń w mózgu i co za tym
idzie w dalszym ciągu będzie się umacniać.
Jak długo musimy trenować by osiągnąć nasz cel, czyli zmienić dane
zachowanie? Poprzez
aktywną praktykę i umacnianie nowo wytworzonych połączeń w naszym mózgu. Z
reguły zajmuje to od trzech do sześciu miesięcy zanim staną się one dla nas
bardziej naturalne i wyprą stare. Pamiętajmy jednak o zaangażowaniu, praktyce i
systematyczności naszych działań, bo bez nich pożądane efekty mogą przesunąć
się jeszcze bardziej w czasie bądź w ogóle się nie pojawić.
Goleman, D. (1995). Emotional intelligence. New York: Bantam.
Goleman, D. (2011). The brain and emotional intelligence: new insights.
Northampton: More Than Sound LLC.
<MK>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz