niedziela, 3 marca 2013

O inteligencji emocjonalnej słów kilka

Inteligencja emocjonalna to zbiór różnych zdolności, które mogą odnosić się do tego jak rozpoznajemy uczucia własne lub innych, w jaki sposób motywujemy się i kierujemy naszymi emocjami, czy tworzymy bardziej lub mniej istotne więzi międzyludzkie. Zatem wpływa na to, w jaki sposób panujemy na własnymi uczuciami i czy uda się nam to wykorzystać by osiągnąć zamierzone przez nas cele.



Inteligencja emocjonalna według Golemana ma pięć wymiarów:
      1. Rozumienie własnych emocji (np. ich monitorowanie czy rozpoznawanie);
      2. Zarządzanie emocjami (np. reakcja adekwatna do sytuacji);
      3. Samomotywacja (np. tłumienie impulsywności czy ustalaniu celowości swoich działań);
      4. Rozpoznawanie emocji innych osób (np. empatia);
      5. Relacje międzyludzkie (ich tworzenie i utrzymywanie)

     W swojej książce na temat mózgu i inteligencji emocjonalnej Daniel Goleman w sposób przystępny i jasny pokazuje jak nasze procesy umysłowe wpływają na rozwój tej dość istotnej zdolności.

Nasz umysł ulega przekształceniom całe nasze życie pod wpływem nowo nabywanych doświadczeń (neuroplastyczność). Gdy uczymy się czegoś nowego w naszym mózgu tworzą się nowe połączenia i w zależności czy wykonujemy daną czynność często bądź rzadko umacniają się bądź słabną. Jednak, gdy chcemy pozbyć się jakichś złych nawyków może to być dla nas dość skomplikowane ze względu na istniejące połączenia i ich siłę. Zatem, w jaki sposób możemy wpływać na rozwój naszej inteligencji emocjonalnej?

Przede wszystkim przez zaangażowanie. Motywacja jest tutaj kluczem do sukcesu niezależnie od tego, czy jesteś trenerem czy osobą trenowaną. Aby osiągnąć postawione sobie cele każdy z nas musi chcieć dokonać pewnych zmian. Dlatego, warto jest uzyskać informację zwrotną odnośnie konkretnych kompetencji związanych z inteligencją emocjonalną poprzez wykonanie konkretnego testu albo podpytanie najbliższego otoczenia o opinie. Czyli, krótko mówiąc aktywnie angażując się w zmianę.

Następny krok to zastosowanie nabytej wiedzy w praktyce. Przede wszystkim nie starajmy się nauczyć zbyt wielu rzeczy na raz. Określmy swój cel i zdefiniujmy go na poziomie konkretnego zachowania. Starajmy się podchodzić do danych kompetencji praktycznie. Przykładem może być tu tendencja niektórych z nas do robienia wielu rzeczy na raz (tzw. multitasking) ignorując przy tym naszych ewentualnych rozmówców. Co może z kolei mieć negatywny wpływ na nasze relacje z otoczeniem (kompetencja: utrzymywanie relacji międzyludzkich). Aby usprawnić powyższą kompetencję wystarczy, że podejdziemy do danego zachowania w sposób świadomy i postaramy się je wyeliminować/zmienić. W tym przypadku wystarczy abyśmy po prostu wyłączyli laptopa, komórkę, czy inne urządzanie i skupili swoją uwagę na osobie z nami rozmawiającą i powtarzali ten odruch za każdym razem gdy powyższa sytuacja zaistnieje. Ponadto, możemy nasze kompetencje wchodzące w skład inteligencji emocjonalnej ćwiczyć również na poziomie wyobrażeniowym – czyli przeprowadzać pożądane przez nas zachowanie w myślach, co przyczyni się do umacniania nowych połączeń w mózgu i co za tym idzie w dalszym ciągu będzie się umacniać.

Jak długo musimy trenować by osiągnąć nasz cel, czyli zmienić dane zachowanie? Poprzez aktywną praktykę i umacnianie nowo wytworzonych połączeń w naszym mózgu. Z reguły zajmuje to od trzech do sześciu miesięcy zanim staną się one dla nas bardziej naturalne i wyprą stare. Pamiętajmy jednak o zaangażowaniu, praktyce i systematyczności naszych działań, bo bez nich pożądane efekty mogą przesunąć się jeszcze bardziej w czasie bądź w ogóle się nie pojawić.     

  
Goleman, D. (1995). Emotional intelligence. New York: Bantam.

Goleman, D. (2011). The brain and emotional intelligence: new insights. Northampton: More Than Sound LLC.

<MK> 


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz